Вести
18. 08. 2014.
Новинари и „новинари”
Једно од златних правила новинарства каже да никада и ни под којим околностима не смеш да оптужиш невину особу. То новинари не раде.
За разлику од „новинара”, који су за убиство на Бранковом мосту оптужили Снежану Дивац. Поигравање таквим стварима није новинарство. Таква манипулација може да се схвати само и једино као наручени посао или апсолутна будалаштина. Или као обоје истовремено, али не и као новинарство.
Ипак, код нас се такве ствари редовно дешавају. Нажалост. Код нас је нормално написати да је неки политичар имао секс са својим сином. Нормално је направити фотомонтажу са председником који у грудима има забијен глогов колац.
А нормално је зато што у Србији, очигледно, нико нема ни воље ни жеље да очисти медијску сцену. У Србији медије оснива ко стигне. Најчешће се као мотив помињу прање пара и одрађивање прљавих послова на брзака, а у таквим околностима је најнормалније да се пласирају спин приче и износи прљав веш и тамо где га нема. Да се људи черече због ствари које нису урадили.
Да се невини развлаче и блате. Зато смо и дошли у ситуацију да је новинарима данас проблематично да кажу чиме се баве. Због „новинара” смо ми који се бавимо овом професијом сви стављени у исти кош, али то некоме одговара. И то је веома опасно. Зато је неопходно велико чишћење.
Зато су нам потребна и новинарска удружења која неће само осуђивати поступке попут горепоменутих. Зато нам је потребна и држава. Па да се новинарство врати новинарима. Ако то, уопште, икоме и треба и одговара.
Коментари (0)
Остави коментарНема коментара.