Насловна  |  Актуелно  |  Истраживање УНС-а о убијеним и отетим новинарима на Косову  |  Интереси обавештајаца уплетени у истрагу убиства новинара Енвера Маљокуа
Povećaj veličinu slova Vrati na prvobitnu veličinu slova Smanji veličinu slova štampaj štampaj
 

Pošalji prijatelju

Истраживање УНС-а о убијеним и отетим новинарима на Косову

04. 06. 2018.

Аутор: Јелена Л. Петковић Извор: УНС

Интереси обавештајаца уплетени у истрагу убиства новинара Енвера Маљокуа

Обавештајна служба КФОР-а одбила је да преда документа о убиству новинара Енвера Маљокуа Централној обавештајној јединици и истражној јединици УНМИК-а, које су по доласку на Косово преузеле кривичне истраге. УНМИК-ови истражитељи добили су само оскудне информације, а обавештајна служба КФОР-а се "покрила" објашњењем да су сви важни подаци о овом убиству већ предати војном архиву НАТО-а.

УНМИК се потом обратио војном архиву НАТО-а, на чијем су челу тада биле САД, али никада није добио одговор. До ових сазнања је дошло Удружење новинара Србије (УНС), покушавајући да открије шта се догодило са истрагом убиства новинара Енвера Маљокуа. 

У наставку је овај текст преведен на албански и енглески језик.

Please find below albanian and english translation of this article.                   

Në vijim, këtë tekst mund ta lexoni në gjuhën shqipe dhe angleze.

“Наводне смрти”  

УНС се обратио седишту НАТО-а и тражио из војне архиве податке о свим убијеним и киднапованим новинарима на Косову, а посебно инсистирајући на документима о убиству Енвера Маљокуа. 

- Свесни смо да је било тврдњи да су појединци наводно киднаповани или убијени на Косову у том периоду. Ми немамо независне информације да потврдимо ове инциденте. КФОР је први пут распоређен на Косово у јуну 1999. године. Ово је питање за правосудне органе на Косову – званично је УНС-у речено у НАТО-у, уз додатак да се “архива управо сели”. 

Многе анализе и документа објављене за последњих 20 година, недвосмислено показују да је НАТО имао податке о догађајима на Косову од почетка јануара 1999. године.

Три убице  

Енвер Маљоку, новинар, писац и шеф Косовског информативног центра (КИЦ), убијен је 11. јануара 1999. године у поподневним сатима, неколико метара од стана у приземљу зграде у Сунчевом брегу у којем је живео. Преминуо је убрзо у болници у Приштини. До данас није познато ко су његове убице.

У извештају српске полиције је закључено да је убијен из полуаутоматског оружја и да су на месту злочина била тројица убица. Према подацима војне обавештајне службе, већ једном је покушано убиство познатог новинара и блиског сарадника лидера косовских Албанаца, Ибрахима Ругове, који је био у сукобу са припадницима Ослободилачке војске Косова. А то је указивало многим обавештајним агенцијама на могућу позадину и мотив убиства.

 

(Не) сазнања НАТО 

Маљоку је убијен пре НАТО бомбардовања и Кумановског споразума. Пола године пре доласка УНМИК-а на Косово, према подацима до којих је дошао УНС, британска обавештајна служба упутила је команди НАТО у Бриселу извештај у коме, између осталог, стоји: 

- Енвера Маљокуа, шефа Косовског информативног центра, убили су непознати нападачи у Приштини, у понедељак. То је други покушај атентата на господина Маљокуа. Једва је избегао ранији напад прошлог јула. Косовски информативни центар (КИЦ) један је од главних извора вести у проблематичној српској покрајини и близак умереном лидеру косовских Албанаца Ибрахиму Ругови и његовој странци, Демократском савезу Косова (ЛДК). Господин Ругова је осудио убиство као напад на слободу говора Албанаца и прогласио четвртак Даном жалости у покрајини. Изгледа извесно да ће смрт Енвера Маљокуа погоршати тензије у покрајини, где међународни посредници покушавају да преговарају о ослобађању осам југословенских војника које су прошле недеље ухватили припадници албанске сепаратистичке гериле. Медијатори се такође боре да сачувају климаво примирје договорено у октобру прошле године. Неколико стотина људи је присуствовало Маљокуовој сахрани. Међу ожалошћенима били су и наоружани припадници Ослободилачке војске Косова - стоји у извештају британске обавештајне службе, према подацима до којих је дошао УНС. 

Додатне околности  

Маљоку је убијен на кућном прагу. Међународни посматрачи на Косову одмах су прокоментарисали да ће убиство утицати на осетљиве преговоре о ослобађању осморице југословенских војника које је заробила ОВК код Бајгоре.

Председавајући ОЕБС-а, који је у то време имао око 700 међународних посматрача на Косову, министар спољних послова Норвешке, Кнут Волебек (Knut Vollebaek), након разговора са југословенским председником Слободаном Милошевићем је позвао да се заробљени војници ослободе.

- Морамо одмах да видимо ослобађање талаца, ако желимо избећи велики сукоб – рекао је Волебек у Београду. 

Маљоку је убијен неколико сати након што је Милошевић дао рок за ослобађање припадника југословенске војске. Октобарски споразум о примирују је био на ивици да се сруши. Отмица војника и убиство би такође могли да имају заједничку позадину. 

Представник ОЕБС-а за слободу медија Фрајмут Дуве (Freimut Duve) изјавио је да смрт Енвера Маљокуа “трагично наглашава потребу да све стране у сукобу на Косову понове своју посвећеност сигурности и безбедности свих новинара који раде у покрајини.”

- Често сам говорио о цензури убијањем и овај најновији напад на слободу изражавања доказује да они који су одлучни да се боре против новинара пушкама, нису још положили оружје. Године 1998. девет новинара који су живели у земљама чланицама ОЕБС-а и један који је живео и радио у Савезној Републици Југославији, суспендованој чланици ОЕБС-а, су убијени. Енвер Маљоку је прва жртва 1999. године. Моја канцеларија ће сагледати могуће мере које би могле бити предузете како би се пружила подршка новинарима на Косову. Међутим, само власт на терену може у потпуности гарантовати њихову сигурност и безбедност и ја је позивам да то одмах уради – саопштио је Дуве. 

Од тада до 2005. године на Косову је убијено и киднаповано још 12 новинара. 

Добро обавештени извори 

Извори УНС-а наводе да је УНМИК, који је покушавао да спроведе истрагу убиства Енвера Маљокуа, на крају од обавештајне службе КФОР-а "добио само неке мање важне документе који нису били од користи за реконструкцију догађаја и идентификовање наводних починилаца". 

- Међутим, на основу тог "малог" документа сазнало се да су "амерички кругови” створили неку врсту заштитног обруча око овог случаја. У то време, кружиле су "гласине" да је неко рекао да је највероватније побуњеничка фракција, која је била покривена и спонзорисана од стране САД, наредила убиство Енвера Маљокуа. У овом случају, као и у случају убиства Садика Мусаја у Пећи, ти кругови су “покривали” фракцију Рамуша Харадинаја који је радио за њих (против Русије) током сукоба – навео је УНС-у високопозиционирани међународни извор на Косову. 

Иначе, Садик Мусај убијен је 2. фебруара 2005. у центру Пећи. Био је сведок на суђењу петорици бивших припадника ОВК, осуђених за отмицу, мучење и убиство четворице припадника ФАРК-а (Оружаних снаге Републике Косово које је основао Бујар Букоши) у јуну 1999. године, Чланови групе Дукађини: Рамуш Ахметај, Идриз Баљај, Ахмет Ељсани, Беким Зекај и Даут Харадинај, брат Рамуша Хардинаја, осуђени су за ове злочине на три до 15 година затвора. Процес је пратила серија убистава сведока, укључујући и два полицијаца који су истраживали те злочине. 

Нова истрага 

Након неуспеле истраге УНМИК-а, убиство Енвера Маљокуа завршило је у Еулексу, да би на истрагу била стављена тачка 6. маја 2017. године, јер, како је тада објашњено “није било основа за истрагу”.

Ипак, почетком ове године, Специјално тужилаштво Косова поново је отворило случај.

Енвер Маљоку је студирао књижевност на Филозофском факултету Универзитета у Приштини. Од 1979. радио је на РТВ Приштина у редакцији културног програма. Почетком 90-их био је у притвору. Постао је водећи политички новинар, а од 1993. је водио КИЦ који је функционисао као национална агенција. 

У његову част, а на инсистирање Ибрахима Ругове, 12. јула 2005. у Приштини је откривен споменик Маљокуу, а једна улица добила је његово име.

Лист "Бота сот" објавио је да је Маљокуов "изузетан рад био главни мотив за атентат, како би се прекинула политичка моћ председника Ругове."

Убиство је изазвало велику огорченост, нарочито међу новинарима који су јавно протестовали. Али, ни протест струке није довео до тога да се сазна истина и открије ко су убице и налагодавци.

* Преузимање делова или целокупног текста је дозвољено уз обавезно навођење извора

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Interesat e agjentëve të përfshira në hetimin mbi vrasjet e gazetarit Enver Malokut 

Shërbimi i inteligjencës së KFOR-it refuzoi t’i dorëzojë dokumentet mbi vrasjen e gazetarit Enver Malokut në Njësinë qendrore të inteligjencës së UNMIK-ut, e cila, pas ardhjes në Kosovë ndërmori të gjitha hetimet penale. 

Hetuesit e UNMIK-ut i morën informatat e pakta, kurse Shërbimi i inteligjencës së KFOR-it e “mbuloi” vetveten me arsyetim se të gjitha informatat jetike për këtë vrasje i janë dorëzuar Arkivit ushtarak të NATO-s. 

UNMIK-u pastaj iu drejtua Arkivit ushtarak të NATO-s në krye të cilit, asokohe ishin SHBA-të, por kurrë nuk mori përgjigje. Deri te këto informata erdhi Asociacioni i Gazetarëve të Serbisë (UNS), duke u përpjekur të zbulojë se çfarë ka ndodhur me hetimin e gazetarit Enver Malokut. 

“Vdekjet e pretenduara” 

UNS-i iu drejtua selisë së NATO-së dhe nga Arkivi ushtarak ia kërkoi të dhënat për të gjithë gazetarët e vrarë dhe të rrëmbyer në Kosovë, e posaçërisht duke insistuar për dokumente mbi vrasjen e Enver Malokut. 

- Jemi të vetëdijshëm që ka pasur pohime se disa individë janë kinse të kidnapuar dhe të vrarë në Kosovë në atë periudhe. Ne nuk kemi informata të pavarura për t’i pohuar këto incidente. KFOR-i për herë të parë u rreshtua nëpër Kosovë në qershor të vitit 1999. Kjo është çështje për autoritete gjyqësore në Kosovë – i është thënë zyrtarisht UNS-it në NATO, duke shtuar se “arkivi është duke u zhvendosur”. 

Gjatë 20 viteve të fundit janë publikuar analizat e shumta, të cilat pa mëdyshje tregojnë se NATO i ka pasur të dhënat mbi ngjarjet në Kosovë nga fillimi i janarit të vitit 1999. 

Tre vrasës 

Enver Maloku, gazetari, shkrimtari dhe shefi i Qendrës Informativë Kosovare (QIK), u vra më 11 janar të vitit 1999 në orët e pasdites, disa metra nga apartamenti, në përdhesen e ndërtesës në Bregun e Diellit, ku ai banonte. Ndërroi jetë, shpjet, në spital në Prishtinë. Deri në ditën e sotme nuk dihet kush janë vrasësit e tij. 

Në raportin e policisë serbe është përfunduar se është vrarë nga arma gjysmë automatike dhe që në vendin e krimit kanë qenë tre vrasës. Sipas të dhënave të Shërbimit të inteligjencës, më herët edhe një herë është tentuar vrasja e gazetarit të njohur dhe bashkëpunuesit të tij të ngushtë, liderit të shqiptarëve nga Kosova, Ibrahim Rugovës, i cili ishte në konflikt me pjesëtarët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Dhe kjo gjë, shumicës së Agjencive të inteligjencës ua tregoi edhe prapavijën e mundshme dhe motivin e vrasjes

(MOS) dijenia e NATO-s

Maloku u vra para bombardimeve të NATO-s dhe Marrëveshjes së Kumanovës. Gjysmë viti para ardhjes së UNMIK-ut në Kosovë, sipas të dhënave deri te të cilat erdhi UNS-i, Shërbimi Britanik i Inteligjencës ia dërgoi komandës së NATO-s në Bruksel një raport në të cilin, përveç tjerash ceket: 

- Enver Malokun, shefin e Qendrës Informative Kosovare, e vranë sulmuesit e panjohur në Prishtinë, të hënën. Ky është tentimi i dytë i atentatit ndaj zotëri Malokut. Mezi iu shmang sulmit të më hershëm, në qershorin e kaluar. Qendra Informative Kosovare (QIK), është njëri nga burimet kryesore në krahinën problematike serbe dhe e afërt më liderin e shqiptarëve të Kosovës, Ibrahim Rugovën dhe partinë e tij, Lidhën Demokratike të Kosovës (LDK). Zotëri Rugova e dënoi ashpër vrasjen si sulm ndaj lirisë së fjalës së shqiptarëve, dhe të enjten e shpalli ditë zie në krahinë, kur ndërmjetësuesit ndërkombëtar tentojnë ta negociojnë lirimin e tetë ushtarëve jugosllavë të cilët një javë më parë i arrestuan gueriljet separatiste shqiptare. Mediatorët gjithashtu luftonin ta ruanin armëpushimin e luhatur që u arrit në tetor të vitit të kaluar. Disa qindra njerëz ishin të pranishëm në varrimin e Malokut. Mes të pikëlluarve ishin edhe pjesëtarët e armatosur të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës – qëndron në raportin e Shërbimit Britanik të Inteligjencës, sipas të dhënave deri te të cilat erdhi UNS-i. 

Rrethanat shtesë 

Maloku u vra në pragun e shtëpisë. Vëzhguesit ndërkombëtarë në Kosovë menjëherë komentuan se vrasja do të ndikojë në negociatat e ndjeshme për lirimin e tetë ushtarëve jugosllavë të cilët i kishte arrestuar UÇK-ja në Bajgorë

Kryesuesi i OSBE-së i cili në atë kohë kishte pasur rreth 700 vëzhgues ndërkombëtar në Kosovë, Ministri i jashtëm i Norvegjisë, Kunt Volebek (Kunt Vollebaek), pas bisedimeve me presidentin jugosllav, Sllobodan Millosheviqin, bëri thirrje që ushtarët e arrestuar të lirohen. 

- Menjëherë duhet të shohim lirimin e pengjeve, nëse duam t’i shmangemi konfliktit më të madh- tha Volebek në Beograd. 

Maloku u vra disa ore pasi që Millosheviqi e dha afatin për lirimin e pjesëtarëve të ushtrisë jugosllave. Marrëveshja e tetorit mbi armëpushimin ishte në buzë për t’u prishur. Rrëmbimi i ushtarëve dhe vrasja gjithashtu mund ta kenë një prapavijë të përbashkët. 

Përfaqësuesi i OSBE-së për lirinë e mediave Frajmut Duve (Friemut Duve) ka delaruar se vdekja e Enever Malokut “tragjikisht e thekson nevojën që të gjitha palët në konflikt në Kosovë ta përsëritin angazhimin e tyre ndaj sigurisë së të gjithë gazetarëve që punojnë në krahinë.” 

- Shpesh kam folur për cenzurë me vrasje dhe ky sulm i fundit ndaj lirisë e së shprehurit  dëshmon se ata që janë të vendosur të luftojnë kundër gazetarëve me pushka, ende nuk i kanë lëshuar armët. Në vitin 1998, nëntë gazetarë, që jetonin në vendet anëtarë të OSBE-së, dhe njëri i cili jetonte në Republikën Federate të Jugosllavisë, anëtares së OSBE-së e cila ishte e suspenduar, janë vrarë. Enver Maloku ishte viktima e parë në vitin 1999. Zyra ime do t’i rishikojë masat e mundshme të cilat do të mund të ndërmerren për të u ofruar mbështetja gazetarëve në Kosovë. Megjithatë, vetëm pushteti në terren mund ta garantojë plotësisht sigurinë e tyre dhe i bëj thirrje që ta bëjë këtë menjëherë- kumtoi Duve. 

Nga ajo kohë deri në vitin 2005 në Kosovë u vranë dhe u kidnapuan edhe 12 gazetarë. 

Burimet e informuara mirë 

Burimet e UNS-it theksojnë se UNMIK-u i cili ka tentuar ta zhvillojë hetimin mbi vrasjen e Enver Malokut, në fund nga Shërbimi i inteligjencës së KFOR-it “i mori vetëm disa dokumente më pak të rëndësishme, që në fund nuk ishin të dobishëm për rikonstruktimin e ngjarjes dhe identifikimin e kryesve të cekur”. 

- Megjithatë, në bazë të këtij dokumenti “të vogël” u mësua se  “rrethet amerikane” e kishin krijuar një lloj të rrethit mbrojtës rreth këtij rasti. Në atë kohë kishte “thashetheme” se dikush kishte thënë së ka shumë të ngjarë se fraksioni rebel, i cili ishte i mbuluar dhe të cilën e sponzoronin SHBA-të, e urdhëroi vrasjen e Enver Malokut. Në këtë rast, si dhe në rastin e vrasjes së Sadik Musajt në Pejë, këto rrethe “mbulonin” fraksionin e Ramush Haradinajt i cili punonte për ta (kundër Rusisë) gjatë konfliktit – theksoi për UNS-in burimi ndërkombëtar në pozitë të lartë në Kosovë. 

Përndryshe, Sadik Musaj, u vra në shkurt të vitit 2005 në qendër të Pejës. Ishte dëshmitar në gjykimin e pesë ish pjesëtarëve të UÇK-së, të dënuar për rrëmbimin, torturën dhe vrasjen e katër pjesëtarëve të FARK-ut (Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës të cilat i themeloi Bujar Bukoshi) në qershor të vitit 1999. Anëtarët e grupit Dukagjini: Ramush Ahmetaj, Idriz Balaj, Ahmet Elshani, Bekim Zekaj dhe Daut Haradinaj, vëllai i Ramush Haradinajt, u dënuan për këto krime me nga tri deri në 15 vite burg. Procesin e ka ndjekur një serë vrasjesh të dëshmitarëve, duke i përfshirë edhe dy policë që i hetonin ato krime. 

Hetimi i ri 

Pas hetimit të pasuksesshëm të UNMIK-ut, vrasja e Enver Malokut përfundoi ne EULEX, në mënyrë që t’i vihet pika hetimit më 6 maj të vitit 2017, sepse siç u shpjegua “nuk kishte baza për hetim”. Por, në fillim të këtij viti, Prokuroria Speciale e Kosovës, përsëri e hapi rastin.

Enver Maloku e ka studiuar letërsinë në Fakultetin Filozofik në Universitetin e Prishtinës. Nga viti 1979 punonte në RTV Prishtina, në redaksinë e programit kulturor. Në fillim të viteve të 90-ta ishte në paraburgim. U bë gazetar kryesor politik, e nga viti 1993 e drejtoi QIK-un i cili funksiononte si agjencia kombëtare. Për nder të tij, e me insistimin e Ibrahim Rugovës, më 12 qershor të vitit 2005 në Prishtinë u zbulua përmendorja e Malokut dhe një rrugë mori emrin e tij. 

Gazeta “Bota Sot” publikoi se “puna e jashtëzakonshme e Malokut ishte motivi kryesor për atentat, në mënyrë që të ndërptitet fuqia politike e presidentit Rugova.” Vrasja shkaktoi indinjatë të madhe e sidomos në mesin e gazetarëve të cilët protestonin publikisht. Por, as protesti i profesionistëve nuk çoi deri te zbulimi i vrasësve dhe urdhërdhënësve. 

* Marrja e pjesëve të tekstit ose tekstit në tërësi është e lejuar vetëm duke e cekur edhe burimin

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Intelligence interests involved in the investigation of the murder of journalist Enver Maloku 

The KFOR intelligence service denided to transfer the documents about the murder of journalist Enver Maloku to the UNMIK Central Intelligence Unit and Investigative Unit, which upon their arrival in Kosovo undertook criminal investigations. UNMIK investigators received only meager information, and KFOR intelligence was "covered" with the explanation that all important data on this murder had already been handed over to the NATO military archive.

UNMIK then addressed the military archives of NATO, headed by the United States at that time, but never received an answer. The Journalist Association of Serbia (UNS) came to this knowledge, while trying to find out what happened with the investigation of the murder of journalist Enver Maloku. 

"Alleged Deaths"

The UNS contacted the NATO headquarters and requested information from the military archives about all the killed and kidnapped journalists in Kosovo, and in particular insisting on the documents about the murder of Enver Maloku.

- We are aware that there were claims that individuals were allegedly kidnapped or killed in Kosovo in that period. We have no independent information to confirm these incidents. KFOR first deployed to Kosovo in June 1999. This would be a matter for the legal authorities in Kosovo to investigate - it was officially told to the UNS in NATO, with the addition that "the archive is being relocated at the moment”. 

Many analyzes and documents published over the past 20 years have unequivocally demonstrated that NATO had information on events in Kosovo since early January 1999.

Three killers

Enver Maloku, a journalist, writer and head of the Kosovo Information Center (KIC), was killed on January 11, 1999 in the afternoon, a few meters from the apartment on the ground floor of a building in the Sunny Hill area, in which he lived. He died shortly at a hospital in Prishtina. To date, it's not known who his killers are.

A report by the Serbian police found that he was killed by semi-automatic weapon and that at the crime scene there were three murderers. According to military intelligence, the murder of a well-known journalist and close associate of Kosovo Albanian leader Ibrahim Rugova, who was in conflict with members of the Kosovo Liberation Army, has already been tried. And that has indicated to many intelligence agencies the possible background and motive of murder.

(Not) knowledge of NATO

Maloku was killed before the NATO bombing and the Kumanovo Agreement. Half a year before UNMIK arrived in Kosovo, according to the UNS data, the British intelligence service sent to the NATO command in Brussels a report stating, inter alia:

 - Enver Maloku, the Head of the ethnic Albanian Information Centre in Kosovo, was shot and killed by unknown gunmen in Pristina on Monday. It was the second assassination attempt on Mr. Maloku. He narrowly escaped an earlier attack last July. The Kosovo Information Centre(KIC) is one of the main sources of news in the troubled Serbian province and is close to moderate Kosovo Albanian leader Ibrahim Rugova and his party, the Democratic League of Kosovo. Mr Rugova condemned the killing as an attack on Albanian freedom of speech and declared Thursday a day of mourning in the province. Enver Maloku’s death seems certain to aggravate tensions in the province, where international mediators are trying to negotiate the release of eight Yugoslav army soldiers seized by ethnic Albanian separatist guerrillas last week. Mediators are also struggling to preserve a shaky truce negotiated last October. Several-hundred people have attended Maloku’s funeral. Among the mourners were armed members of the  Kosovo Liberation Army – states the British intelligence service report, according to data that the UNS discovered.

Additional circumstances

Maloku was killed on the doorstep. International observers in Kosovo immediately commented that the killing will affect sensitive negotiations on the release of eight Yugoslav soldiers captured by the KLA at Bajgora. 

The OSCE Chairman-in-Office, who at that time had about 700 international observers in Kosovo, Norway's Foreign Minister Mr. Knut Vollebaek, after talks with Yugoslav President Slobodan Milosevic, called for captured soldiers to be released. 

- We have to see an immediate release of the hostages if we should avoid a major conflict - said Vollebaek in Belgrade. 

Maloku was killed several hours after Milosevic gave the deadline for the release of members of the Yugoslav Army. The October agreement was on the verge of collapse. The abduction of soldiers and murder could also have a common background.

Freimut Duve, a media freedom representative of the OSCE, said that the death of Enver Maloku "tragically underlines the need for all conflicting sides in Kosovo to reiterate their commitment to the safety and security of all journalists working in the province.”

- I have often spoken about censorship by killing and this latest attack against freedom of expression proves that those determined to fight journalists with guns have not laid down their arms. In 1998, nine journalist who lived in countries that are members of the OSCE and one person who lived and worked in the Federal Republic of Yugoslavia, a suspended member of the OSCE, were killed. Enver Maloku is the first casualty of 1999.
My office will look at possible measures that could be taken to provide support to journalists in Kosovo. However, only the authorities on the ground can fully guarantee their safety and security and I urge them to do so immediately - Duve said. 

From then, until 2005, another 12 journalists were killed and kidnapped in Kosovo.  

Well-informed sources 

The UNS sources state that UNMIK, who was trying to conduct an investigation into the murder of Enver Maloku, eventually received only some minor documents from the KFOR intelligence service, but that were not useful for the reconstruction of the event and the identification of alleged perpetrators. 

 - However, based on this "small" document, it has been discovered that "American circles" have created a kind of protective ring around this case. At that time, “rumors” circulated that someone said that the most likely rebel faction, which was covered and sponsored by the United States, ordered the assassination of Enver Maloku. In this case, as in the case of the killing of Sadik Musaj in Peja, these circles "covered" the Ramush Haradinaj faction that worked for them (against Russia) during the conflict - said to the UNS a high-ranking international source in Kosovo. 

Sadik Musaj was killed on February 2, 2005 in the center of Pejë / Peć. He was witness in the trial of five former KLA members, convicted of kidnapping, torturing and killing four FARK members (the Armed Forces of the Republic of Kosovo founded by Bujar Bukoshi) in June 1999. 

Members of the Dukagjini group: Ramush Ahmetaj, Idriz Balaj, Ahmet Eljsani, Bekim Zekaj and Daut Haradinaj, brother Ramush Hardin, were sentenced to three to 15 years in prison for these crimes. The process was followed by a series of witness killings, including two police officers who investigated these crimes.

New Investigation  

After UNMIK's failed investigation, the murder of Enver Maloku ended up in EULEX, but the investigation was closed, on 6 May 2017 because, as explained at the time, "there was no basis for the investigation". Nevertheless, at the beginning of this year, the Kosovo Special Prosecutor opened the case again. 

Enver Maloku studied literature at the Faculty of Philosophy, University of Prishtina. Since 1979, he has worked for RTV Pristina in the editorial office of the cultural program. He was in custody at the beginning of the 90's. He became the leading political journalist, and since 1993 he run the KIC, which functioned as a national agency. 

In his honor, and on the insistence of Ibrahim Rugova, on July 12, 2005, a monument to Maloku was discovered in Pristina, and one street was named after him. 

The newspaper "Bota Sot" announced that Maloku’s "extraordinary work was the main motive for the assassination, in order to break the political power of President Rugova." 

The murder caused great indignation, especially among the journalists who publicly protested. But even the protest of the profession did not lead to the discovery of the truth and reveal who the killers are and the assignments.

* Reprinting, republishing or usage parts or the entire article is permitted with mandatory source guidance

Коментари (0)

Остави коментар

Нема коментара.

Остави коментар

Молимо Вас да прочитате следећа правила пре коментарисања:

Коментари који садрже увреде, непристојан говор, претње, расистичке или шовинистичке поруке неће бити објављени.

Није дозвољено лажно представљање, остављање лажних података у пољима за слање коментара. Молимо Вас да се у писању коментара придржавате правописних правила. Коментаре писане искључиво великим словима нећемо објављивати. Задржавамо право избора или скраћивања коментара који ће бити објављени. Мишљења садржана у коментарима не представљају ставове УНС-а.

Коментаре које се односе на уређивачку политику можете послати на адресу unsinfo@uns.org.rs

Саопштења Акције Конкурси